ทำไมคนเราต้องมีทุกข์มากกว่าสุข?

Answer 1

ผมว่าอยู่ที่จิตและการนึกคิดของคนๆนั้นมากกว่านะครับว่าเขาจะคิดให้เป็นสุขหรือว่าคิดให้เป็นทุกข์หรือเขาคิดไม่เป็นก็เลยเป็นทุกข์ซะมากกว่าสุข คืออาจมองโลกไปในแง่ลบมากเกินไปเหมือนกับพระท่านว่า "สุข-ทุกข์ อยู่ที่จิต(ใจไม่มีความคิด)เราคิด"

Answer 2

เพราะเราไม่รู้จัก "ละวาง"

Answer 3

ในชั่วชีวิตหนึ่งของแต่ละคนนั้นบางคนอาจมีสุขและทุกข์ไม่เท่ากัน สุขนั้นเปรียบเหมือนกลิ่นน้ำหอมที่พรมใส่ตัวไม่นานก็จางหาย แต่ทุกข์เหมือนจารบีที่กระเด็นมาติดตัวเราเอาออกยาก

ความสุขนั้นอาจหมายถึงความสมหวัง สนุก ร่าเริง และความสงบ ลองดูดี ๆ คุณมีช่วงเวลาที่สงบสุขบ้างหรือไม่ สักช่วงเวลาสั้น ๆ ช่วงหนึ่งก็ถือว่าสงบแล้ว

ความสงบถือเป็นความสุขอย่างหนึ่ง พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ความสุข อื่นใดเหนือความสงบไม่มี"

ส่วนความทุกข์นั้น พุทธองค์กล่าวว่า "ทุกข์เท่านั้นที่เกิด ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป"

ยึดทุกข์ไว้ไม่ปล่อย แล้วสุขจะเข้ามาอย่างไร

Answer 4

ความหมายของ ทุกข์ ก็คือ "สิ่งที่ทนได้ยาก"

ที่เกิดคำถามนี้ขึ้น ก็เพราะ เราไปยึดติด และ เพ่งมอง ความทุกข์
จนถึงขั้น รับเอา เข้ามาส่วนหนึ่งของตัวเรา จนสลัดหลุดได้ยาก
จึงดูเหมือนชีวิตมีความทุกข์มากกว่าสุข

ในกรอบเวลาเดียวกัน แต่ทว่าความรู้สึก ที่เรามีต่อ
สภาวะที่เป็นทุกข์นั้น ย่อมยาวนาน
ตรงกันข้าม กับ สภาวะที่เป็นสุข เราย่อมอยากรั้งให้มันอยู่กับเรา
นานๆ จึงดูเหมือน เวลาแห่งความสุข นั้นแสนสั้น
จุดไคลแมกซ์ อยู่ตรงนี้ ตรงที่ว่า เมื่อจิตใจเราไปยึดติดกับสุข เรา
ย่อมไม่อยากจะเสียมันไป แต่เพราะไม่มีสิ่งใดอยู่กับเราได้ตลอดไป
เมื่อ ความสุข จากเราไป เราก็จะรู้สึกทุกข์

ดังนั้น แท้จริง สุข และ ทุกข์ ล้วนเป็นเงาของกันและกัน
แต่ที่เรา รู้สึกว่า ทุกข์ มากกว่าสุข นั้นเป็นเพราะ

"เมื่อ ไม่มี สุข เราก็ทุกข์ เพราะอยากได้มันมาครอง
ครั้นได้มันมาครอง เราก็ทุกข์ เพราะกลัวจะเสียมันไป(ทุกข์ล่วงหน้า)
ครั้นต้องเสียไปจริงๆ เราก็ ทุกข์ เพราะไม่เหลือสุขอีกแล้ว
จนกระทั่ง เรา ทุกข์ จนทำใจได้แล้ว เมื่อนั้น ก็จะสุขอีกครั้ง"
(วงจรนี้ แท้จริง คือ ทุกข์ ล้วนๆ เพราะถึง สุข ก็ไม่ใช่ของจริง)

วนเวียนอยู่อย่างนี้ จนกว่า จะพบหนทางหลุดจาก สุขและทุกข์
ได้พ้น เพราะอันที่จริงแล้ว ทั้ง สุข และ ทุกข์ ล้วนเป็นทุกข์
ไม่มีสิ่งใดเป็นสุขแท้จริง ยกเว้น เพียง ความสงบ เท่านั้น หนึ่งเดียว
ที่เป็นสุขแท้จริง

"เพราะ เมื่อเราใฝ่หาความสงบ ( ในชีวิตประจำวัน ไม่ได้หมายถึง
ต้องออกบวชนะ) เราก็จะไม่ไปทำลายความสงบ ของคนอื่น
เราก็จะสุขเพราะความสงบ
ครั้น เมื่อเราถูกทำลายความสงบ เราก็จะมุ่งหน้าที่สร้างความสงบ
ขึ้นใหม่ ไม่ไปต่อความยาวสาวความยืด กับใคร เพราะนั่นไม่ใช่
หนทาง แห่งความสงบ เราก็จะสุขเพราะความสงบ"
( วงจรนี้ คือ สุข แท้จริง)

Answer 5

ก็ถ้าเราไม่เคยมีทุกข์ แล้วเราจะรู้จักคำว่า มีสุข ได้ยังไงละจ๊ะ และเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกมีความสุข เก็บมันไว้นะ เพราะถ้าเราทุกข์เมื่อใด ให้คิดถึงวันที่เรามีความสุข เพื่อเป็นกำลังใจให้ผ่านทุกข์นั้นไปให้ได้ : )

Answer 6

เพราะว่าคนมีความสุขแล้วมักจะลืมห่วงเวลาแห่งความสุข และใช้เวลาน้อยที่จะทบทวนถึงมันๆจึงมีน้อยกว่าทุกข์ที่ ว่างเมื่อไหร่ก็จะคิดถึงมัน แต่ที่คุณถามอะไรที่คุณคิดว่ามันเป็นความทุกข์

Answer 7

เพราะว่าในชีวิตของคนเรามักจะมีเรื่องผิดหวัง,ไม่สมหวัง,ไม่ถูกใจมากกว่าเรื่องสมหวังมังครับ แต่ก็นั่นแหละนะมีหลายๆรสชาดล่ะดีชีวิตจะได้ไม่จืดชืดไง

Answer 8

"ทุกข์หรือสุข อยู่ที่ใจ"

Love Actually!!

Answer 9

เพราะคนเราชอบคิด ไม่ค่อยอยู่กับปัจจุบันว่าตัวเองทำอะไร บางทีนั่งอยุ่ดีๆ แต่ใจคิดไปเรื่องเก่าๆที่เป็นทุกข์ก็เลยทุกข์ คนเราไม่ค่อยมีสติอยู่กับปัจจุบันอะไรที่ผ่านไปแล้วชอบเก้บมาคิด คิดแล้วทุกข์

ความสุขอยุ่ที่ใจ อยุ่ที่เรา ใช่ที่อื่น

อกหักไม่ได้เจ้บตัวเหมือนมีดบาดแต่เจ็บใจเพราะเรามัวแต่คิดเลยทุกข์แบบไม่สิ้นสุดวันไดคิดได้ทำใจได้ก้หายทุกข์

ต้องหัดมองโลกในแง่ดี อยู่กับปัจจุบันแล้วอนาคต ทำวันนี้ให้ดีที่สุด มองโลกในแง่ดี มองหาแต่สิ่งที่ดีและมีสุข เราก็จะสุขไปเอง

Answer 10

จริง ๆ มนุษย์เรามีแต่ทุกข์อยู่แล้วนะ พระพุทธเจ้าท่านถึงทรงสอนเรื่องอริยสัจจ์สี่

เราทุกข์ตั้งแต่ลืมตาตื่นเลย ลืมตาขึ้นมาก็ต้องปวดหนักปวดเบาแล้ว เดี๋ยวก็หิว เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวอยากได้โน่นได้นี่ เดี๋ยวป่วย เดี๋ยวเจ็บ แล้วก็ตาย โอยสารพัดทุกข์รายวัน

เพียงแต่เรายังสามารถบรรเทาความทุกข์เหล่านั้นได้ เราจึงมีความรู้สึกว่าชีวิตเรามีทุกข์บ้างสุขบ้างสลับกันไป แต่ถ้าสังเกตุดี ๆ ชีวิตมนุษย์เกิดมามีแต่ทุกข์

วิธีรับมือกับความทุกข์ คือเราต้องมองให้เห็นว่านี่คือกฎของธรรมชาติ เรายอมรับได้ในความทุกข์ และความเสื่อมไปต่าง ๆ ของสิ่งรอบตัวเรา หากทำใจได้อย่างนี้ เมื่อนั้นแหละเราจะมีแต่ความสุข ความสุขที่สว่างมาจากภายในใจของเรา...