ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ ("Special Relativity") ถูกเสนอขึ้นในปี ค.ศ. 1905 โดยอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ในบทความของเขา "เกี่ยวกับพลศาสตร์ไฟฟ้าของวัตถุซึ่งเคลื่อนที่ ("On the Electrodynamics of Moving Bodies") สามศตวรรษก่อนหน้านั้น หลักสัมพัทธภาพของกาลิเลโอกล่าวไว้ว่า การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่ทั้งหมดเป็นการสัมพัทธ์ และไม่มีสถานะของการหยุดนิ่งสัมบูรณ์และนิยามได้ คนที่อยู่บนดาดฟ้าเรือคิดว่าตนอยู่นิ่ง แต่คนที่สังเกตบนชายฝั่งกลับบอกว่า ชายบนเรือกำลังเคลื่อนที่ ทฤษฏีของไอน์สไตน์รวมหลักสัมพัทธภาพของกาลิเลโอเข้ากับสมมติฐานที่ว่า ผู้สังเกตทุกคนจะวัดอัตราเร็วของแสงได้เท่ากันเสมอ ไม่ว่าสภาวะการเคลื่อนที่เชิงเส้นด้วยความเร็วคงที่ของพวกเขาจะเป็นอย่างไร
ทฤษฏีนี้มีข้อสรุปอันน่าประหลาดใจหลายอย่างซึ่งขัดกับสามัญสำนึก แต่สามารถพิสูจน์ได้ด้วยการทดลอง ทฤษฏีสัมพัทธภาพพิเศษล้มล้างแนวคิดของสเปซสัมบูรณ์และเวลาสัมบูรณ์ของนิวตันโดยการยืนยันว่า ระยะทางและเวลาขึ้นอยู่กับผู้สังเกต และเวลากับสเปซนั้นถูกรับรู้ต่างกันไปขึ้นอยู่กับผู้สังเกต มันนำมาซึ่งหลักการสมมูลของสสารและพลังงาน ซึ่งสามารถแสดงเป็นสมการชื่อดัง E=mc2 เมื่อ c คืออัตราเร็วของแสง ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษสอดคล้องกับกลศาสตร์นิวตันในสำนึกทั่วไปและในการทดลองเมื่อความเร็วของสิ่งต่าง ๆ น้อยมากเมื่อเทียบกับอัตราเร็วแสง
ทฤษฎีนี้เรียกว่า "พิเศษ" เนื่องจากมันประยุกต์หลักสัมพัทธภาพกัับกรอบอ้างอิงเฉื่อยเท่านั้น ไอน์สไตน์พัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปโดยประยุกต์หลักสัมพัทธภาพให้ใช้ทั่วไป กล่าวคือ ใช้ได้กับทุกกรอบอ้างอิง และทฤษฎีดังกล่าวยังรวมผลของความโน้มถ่วง ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษไม่ได้รวมผลของความโน้มถ่วง แต่มันสามารถจัดการกับความเร่งได้
ถึงแม้ว่าทฤษฎีสัมพัทธภาพจะทำใหเกิดการสัมพัทธ์กันของปริมาณบางอย่าง เช่น เวลาซึ่งเรามักคิดว่าเป็นปริมาณสัมบูรณ์เนื่องจากประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน ถึงกระนั้นมันก็มีปริมาณบางอย่างที่เป็นปริมาณสัมบูรณ์ทั้ง ๆ ที่เราคิดว่ามันน่าจะเป็นปริมาณสัมพัทธ์ กล่าวให้ชัดคือว่า อัตราเร็วของแสงจะเท่ากันสำหรับทุกผู้สังเกต แม้ว่าพวกเขาจะเคลื่อนที่สัมพัทธ์กันก็ตาม ทฤษฎีสัมพัทธภาพแสดงให้เห็นว่า c ไม่ใช่แค่ความเร็วของปรากฏการณ์ที่เรียกว่า -- แสง -- เท่านั้น แต่ยังเป็นค่าพื้นฐานที่เชื่อมสเปซกับเวลาเข้าด้วยกัน กล่าวโดยเจาะจงคือว่า ทฤษฎีสัมพัทธภาพยืนยันว่าไม่มีวัตถุใดเคลื่อนที่เร็วเท่ากับแสงได้
สำหรับประวัติและความเคลื่อนไหว ดูที่หัวข้อ: ประวัติของทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ
2007-10-22 06:36:50
·
answer #1
·
answered by ЯОСА 7
·
1⤊
0⤋
Sydney, não há problema com sua matemática. O problema aqui é outro. Isso que o "perguntante" escreveu também não faz o menor sentido para mim. Nem mesmo é uma nova proposta ou teoria para explicar a estrutura e o comportamento do Universo.
.
2007-10-22 00:25:47
·
answer #2
·
answered by Tau Ceti 5
·
4⤊
0⤋
Sydney, não há matemática alguma nos diagramas do Tarcísio. Nem ele acredita no que fala. Tanto é que recorre à mentiras para defender seu ponto de vista.
2007-10-21 14:00:45
·
answer #3
·
answered by Sr Americo 7
·
3⤊
0⤋
Tarcisio sem zueira e ironia, Que tipos de projetos vc faz?
E
Olha só, não concordo com vc não cara,
``Sol (+) > <{(-) Terra (+)}> < (-) Sistema Interestelar``
Esse negócio é esquisito, não tem sentido, vai ver que é pq não sou muito bom em matemática e quem vai lhe responder certo isso são os top desta categoria.
``Tudo interagindo magneticamente na mecânica deste Grande Átomo Universo``
isso sim eu não concordo, essa comparação de atomo com o universo é estranha, vc deve ser adepto aquelas pesosa que acham que somos parte de algo vivo, tipo, a terra e os outros planetas são os eletrons que giram em torno do núcleo, Sol.
aaaaaaa
isso eu não concordo mesmo.
_____________________. ________________ _______._
Detalhes adicionais. um tempo atráz.
Cesar.
Ah! então não faz sentido mesmo.
rsrsrs.
2007-10-21 13:59:13
·
answer #4
·
answered by Sydney 6
·
3⤊
0⤋
A teoria do Big-Bang foi elaborada no século XX. Em uma forma muito resumida, podemos dizer que ela afirma a existência de um momento inicial para o Universo. Não trata portanto, estrito senso, da origem do Universo, um conceito mais afeito a temas religiosos, mas apenas afirma que o Universo possui uma idade finita e portanto fala de um momento inicial. A elaboração nesse século desta teoria não foi um processo rápido. Foi necessário que, por um lado, fosse construído um ferramental teórico apropriado para lidar com o problema do Universo como um todo. Por outro, foi necessário um refinamento técnico para que se criasse um mapeamento observacional mais amplo e mais seguro do Universo.
Vejamos estes dois aspectos:
Pelo lado teórico temos que o estudo do Universo, como um todo, tem que se fundamentar numa teoria da gravitação. Isto porque a força gravitacional é a única das 4 forças naturais a ter atuação ilimitada (duas das outras três, as forças nucleares forte e fraca, têm suas atuações restritas à esfera atômica, enquanto que os corpos macroscópicos são eletricamente neutros, o que elimina a terceira, a eletromagnética). Uma tentativa de tratamento do Universo como um todo, baseada na Teoria Newtoniana da Gravitação, aquela elaborada por Sir Isaac Newton (1642-1727), já havia sido empreendida antes do século XX começar. O modelo tratava o Universo como infinito e homogêneo - ou seja, com os corpos celestes distribuídos regularmente pelo espaço. Nesse modelo a interação gravitacional era considerada como possuidora de propagação instantânea. Esse modelo, entretanto, apresentava duas dificuldades básicas. A dificuldade teórica originava-se do fato de ser um tal modelo muito instável: qualquer pequena perturbação à distribuição homogênea dos corpos celestes levaria ao colapso de todo o Universo. A dificuldade observacional era de outra natureza: o céu se apresentava então um Universo observacionalmente inomogêneo: a Via Láctea era uma clara concentração de objetos estelares.
A ferramenta teórica que hoje é tida como adequada para tratar o Universo como um todo, tendo como ponto de partida a interação gravitacional, foi elaborada por Albert Einstein (1879-1955) em 1915, a Relatividade Geral. Na Relatividade Geral, a gravitação deixa de ser tratada como uma força para significar distorções na estrutura do espaço-tempo (espaço e tempo considerados de forma conjunta). Para dar um exemplo: na Teoria Newtoniana, a Terra se move numa órbita elíptica ao redor do Sol porque este exerce sobre aquela uma força que sempre altera o movimento terrestre. Nessa teoria, a Terra seguiria em linha reta se o Sol não existisse. Para a Relatividade Geral, é como se a presença do Sol causasse uma distorção do espaço-tempo e a Terra segue o que, para ela, é uma linha reta. Só que, com a proximidade do Sol, esta "linha reta" é, na verdade, a trajetória fechada da órbita terrestre. Outra diferença entre a Teoria Newtoniana e a Einsteiniana é que, na primeira, a atração gravitacional se dá de forma instantânea, enquanto que, na segunda, a distorção gerada pela gravitação está associada à velocidade da luz. Einstein, entretanto, acreditava num Universo eterno, isto é, que existiria desde sempre. A tradução matemática disto no ferramental da Relatividade Geral era a não consideração de uma variação no tempo da estrutura do espaço-tempo. Um tal modelo de Universo é denominado estático. Entretanto, quando foi considerar com seu novo ferramental a questão do Universo com este ponto de partida, defrontou-se novamente com instabilidades. Para superá-las, Einstein criou uma nova constante física, a denominada constante cosmológica, cujo efeito seria o de contrabalançar a ação da gravitação. Estudos matemáticos posteriores demonstraram que o termo com a constante cosmológica tornava a Teoria de Einstein mais completa. Mas a realidade física desta constante é uma questão em aberto.
2007-10-24 16:53:41
·
answer #5
·
answered by Drika 3
·
1⤊
0⤋
O mais interessante de responder as perguntas desse cara é que você pode escrever o que quiser que ele provavelmente nem vai querer entender, mesmo que o que você escreve faça todo sentido do mundo.
CONCORDA?
(desculpem eu não resisti, tinha que fazer isso).
2007-10-23 04:28:17
·
answer #6
·
answered by Gardenal 3
·
1⤊
0⤋
Concordo com Thomas Edison quando lhe perguntaram sobre Einstein
- Não sei. Não entendo o que ele fala
2007-10-21 11:28:38
·
answer #7
·
answered by klogh 6
·
1⤊
2⤋
Filosoficamente estamos a bilhoes de anos luz de Deus.
cientificamente a equação ainda nescecita de mais especificaçoes.
2007-10-21 11:32:49
·
answer #8
·
answered by Andre A 2
·
0⤊
4⤋