ทำไมถึงยังเจ็บปวดกับความรักครั้งที่ผ่านมาอยู่ ทั้งที่ผ่านมาเกือบปีแล้วและเวลาที่รักเค้าก็ไม่นาน 5 เดือนกว่าเอง

Answer 1

เพราะคุณยังพะวงอยู่กับอดีตค่ะ ผ่านไปปีหนึ่งแล้ว อยากให้ย้อนถามตัวเองว่าคุณมีความสุขหรือไม่ค่ะที่เฝ้าคิดถึงเขาอยู่ แล้วคนๆนั้นเจ็บปวดไปกับคุณหรือไม่ เจ็บมาก..ทุกข์มาก..เข้าใจค่ะว่ามันตัดลำบาก แต่อยากให้คุณรักตัวเองและลุกขึ้นยืนได้แล้วนะคะ คนที่รักคุณจริงจะไม่ทำให้คุณเจ็บปวด หรือหากเขารักคุณไม่ได้ เพราะความจำเป็นบังคับ ก็ขอให้เก็บความรูสึกที่ดีให้เป็นความสุขในใจ คุณทำได้ไหมค่ะ รักไม่จำเป็นต้องครอบครอง รักโดยไม่หวังอะไรตอบแทน ถ้าคุณคิดได้เมื่อใด คุณจะไม่ทุกข์ค่ะ เหมือนความรักที่เรามีให้พี่น้อง เพื่อน หรือพ่อแม่ของเราไงล่ะคะ ไม่ทุกข์แถมยังสุขใจที่ได้รักอีก ทั้งๆที่ไม่ได้สัมผัสร่างกายกันเลย อยากให้ใช้ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ลองทำใจให้ว่างดูสิค่ะ เลิกคิดถึงเขา คุณจะไม่ทุกข์ค่ะ ทำตัวใหม่ให้สดใส ก้าวเดินไปข้างหน้า ถึงจะไม่สมหวังในความรักก็ไม่เป็นไรค่ะ โลกนี้ยังมีอะไรให้คุณอีกมากมาย อย่าปิดตัวเอง อย่าขังตัวเองไว้กับความทุกข์ที่เราย้อนไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ขอให้มีความสุขกับปัจจุบันและอนาคตที่สดใสด้วยตัวคุณเองค่ะ

Answer 2

สำหรับดิฉันแล้ว ไม่แปลกเลย..... ถ้าคนๆนั้นเป็นคนพิเศษมากๆ ต่อให้น้อยกว่า 5 เดือน ก็ยังรักตลอดไป รักไม่มีเปลียนแปลงคะ....รักก็คือรัก
อธิบายยาก เจอกับตัวเองจะรู้เอง....ถ้าคนๆนั้นแก่ ไม่สวย คุณก็จะรักเขานะ
แต่ต้องรักเป็น อย่าให้ตัวเองเจ็บปวดมากเกินไป รักได้ แต่ให้คิดถึงสิ่งที่ดีๆ
เอาสิ่งที่ดีๆมาเป็นพลังในการทำงาน เช่นอกหักมากๆก็ดีเหมือนกัน เราจะได้แต่งกลอนความรักลึกซึ้งเป็น พาลไปถึงการดูหนังความรักอกหัก เราเข้าใจมากๆเลย ไปๆมาๆเราแต่งกลอนเก่ง เราคิดมิวสิควีดีโอ ทำสตอรี่บอร์ดได้ เขียนพล๊อตหนังได้ ทำโฆษณาหนังรักอกหักได้ ...เอาความเจ็บปวดมาเป็นพลังนะ

Answer 3

ของคุณ 1 ปี
แต่ของเราเกือบ 5 ปีกว่าได้แล้วมั้งคะ

ยอมรับว่า ไม่มีวันไหน เวลาไหน วินาทีไหนที่เราไม่เคยคิดถึงเค้า
เราไม่แน่ใจว่านี่ใช่ความรักไหม มันอาจจะเป็นแค่ความหลงก็ได้

คนเราห้ามใจตัวเองไม่ได้ แต่ห้ามกายห้ามการกระทำได้ อย่าทำอะไรโง่ๆค่ะ
โอเค เราอาจจะยังตัดใจ เลิกชอบเค้าไม่ได้ (แม้เค้าอาจจะไม่ได้ดีเด่อะไร 100%) แต่รักแล้วก็คือรักเลย เลิกยากใช่ไหม? ..เราเข้าใจ

แต่อย่างไร ทุกๆวันของคุณ คุณควรทำจิตใจให้แจ่มใสร่าเริง คิดถึงเค้าได้บ้างในบางเวลาที่คุณอยากจะคิด แต่"อย่า"ไปจมดิ่งอยู่กับมัน ไปคิดอะไรประมาณว่า ทำไมเค้าไม่รักเรา? ทำไมเราไม่ได้กัน? หรือทำไมต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้? ..ยุ่งยากให้ปวดหัว

เราเองก็หวังว่า จะมีคนดีๆที่เราจะได้พบในสักวัน
หรือแม้อาจจะไม่มีเลย อย่างน้อย เราก็เชื่อว่า พ่อแม่ คนในครอบครัวของเรา หรือใครก็ตามที่คุณพอจะเปิดใจพูดคุยได้ เค้าก็ยังรักคุณอยู่ ไม่รู้ว่าคุณอายุเท่าไหร่นะ แต่วันเวลาผ่านไป คุณจะรู้ว่า ยังมีอะไรที่ต้องให้คิดมากกว่าเรื่องนี้

สู้ต่อไปค่ะ : )

Answer 4

เราเป็นคนค่ะ มีชีวิต มีจิตใจ ดีใจเราก็ยิ้ม เศร้าใจเราก็ร้องไห้ และสิ่งที่ผ่านมาคือความทรงจำมีทั้งดีและไม่ดี เชื่อเถอะค่ะ ไม่มีใครลืมอะไรได้ ขนาดว่าตั้งแต่เราจำความได้ตอนนี้ลองลำดับภาพเรายังจำได้หมด แล้วเรื่องแบบนี้ใครจะลืมได้จ๊ะ ยิ่งเป็นเรื่องของจิตใจ มันละเอียดอ่อนยากที่จะบรรยายค่ะ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนหรืออายุเท่าไหร่เรามิมีวันลืมทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเราได้เลยจริงมั้ย ดังนั้น เราก็ต้องมีเพื่อนที่ดี มีน้ำใจ ช่วยเหลือกันเมื่อเรากำลังเสียใจก็เข้ามาหาทีมงานและคุณปิงปองและเพื่อนๆ น้องๆ พี่ๆ

Answer 5

คงเป็นเพราะ...หากเรารักใครมากเกินไป เราก็จะจมอยู่ในความทุกข์ทรมาน" ..

อนาคตข้างหน้า คุณอาจจะรู้ว่ารักแท้และมั่นคง คุณทำให้มันเกิดเองได้นะค่ะ สู้ๆๆค่ะ
ความรักไม่ได้เลวร้ายเสมอไปหรอก .********ค่าของน้ำตามันคู่ควรสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา*******

แล้วหันกลับมา "รัก" ตัวเองค่ะ
ถ้าเมื่อไหร่ที่รักตัวเองได้ .. เมื่อนั้นคุนคงไม่ยอมให้ไคมาทำให้คุนเปนทุกข์แน่
ชีวิตเรา เรากำหนดเอง ความสุขของเราก้อเช่นกัน ..
จะทุกข์จะสุข อยู่ที่ใจเราเลือก
อดีตที่ไม่ดี ทิ้งไปเถอะค่ะ
นอนหลับให้สมองลืมมันไปให้หมด
เมื่อตื่นขึ้นมา ยิ้มให้ตัวเองในกระจก .. แล้วเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ ให้ชีวิต
ทำสิ่งดีๆให้กับตัวเองและคนรอบข้างที่เราเคยละเลยไป
ตอนที่เรามีเค้าซะ
แล้วเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น

Answer 6

มันเป็นความรัก ที่เป็นรักจริงๆ
มีความประทับใจ ผูกพันธ์ลึกซึ้ง
เป็นความทรงจำดีๆ ที่แสนเจ็บปวด
ยังมีความหวังลึกๆ ว่ามันจะกลับมา
ถึงจะเจ็บปวดก็ยอม